Hoe voel ik mij na één maand plantaardig eten?

Vandaag is het precies 31 dagen geleden dat ik samen met Petra begon met de Vegan Challenge. Samen wilde wij ervaren hoe het voelt om een hele maand plantaardig te eten. Dus geen vlees, geen vis en geen zuivel. Hoe voel ik mij na een maand lang plantaardig eten?

Om te beginnen voel ik me super goed. En daar is geen woord van overdreven. Vanmiddag zei ik nog tegen Petra dat ik me schoon voel. Dat klinkt misschien wat gek, maar mijn lijf voelt opgeruimd, vitaal en krachtig. Ik heb energie voor twee en huppel als een jonge God de trap af (analyse van Petra). Hoewel ik vreesde dat het moeilijk zou worden, heb ik de afgelopen weken totaal niet als een uitdaging ervaren. Al vanaf dag één voelde het goed. Het voelt zelfs zo goed dat ik besloten heb om mijn plantaardige levensstijl gewoon nog even voort te zetten.

Wat ik erg fijn vind aan plantaardig eten is dat je je totaal geen zorgen hoeft te maken hoeveel je eet. Meestal eet ik twee borden en soms lepel ik het laatste beetje ook nog uit de pan. Doordat het voedsel gemakkelijk wordt opgenomen, voel je je nooit echt vol. Het lichaam werkt zo ingenieus, dat alle energie niet in overtollig vet wordt opgeslagen, maar wordt omgezet in directe kracht.

Geen alcohol

Naast het plantaardig eten heb ik de afgelopen maand ook geen druppel alcohol gedronken. Nu was ik al geen grootverbruiker, maar in het weekend en vooral op vrijdagavond vinden wij het altijd gezellig om tijdens het koken een wijntje te drinken. Het probleem van alcohol is alleen dat je er meestal te veel van drinkt. Achteraf heb je meestal weer spijt van. En nu wil ik helemaal niet burgerlijk overkomen, maar dat was wel de praktijk. Het bleef vaak niet bij een wijntje. Die fles moest toch vaak leeg. Maar net als het plantaardige eten heeft het mij geen enkele moeite gekost om deze maand dat wijntje te laten staan. Op één kleine verleiding na heb ik geen druppel alcohol meer gedronken. En ik voel me geweldig! Geen vroege ochtend hoofdpijn meer, geen jeukerige huid meer en vooral geen spijt meer.

Hoe staat het met mijn gewicht?

Om het hele proces ook in cijfers te kunnen weergeven, heb ik aan het begin van deze maand mijn bloedwaarden laten controleren. Het was mijn bedoeling om na een maand dezelfde test nog een keer te laten uitvoeren. Maar dat schuif ik nu een maandje op. Over één maand laat ik de test nogmaals uitvoeren en zal ik de resultaten met jullie delen.

Naast mijn bloedwaarden was ik ook benieuwd naar de veranderingen in mijn gewicht, vetmassa en vooral het visceraal vet. Visceraal vet is het vet wat zich, ter bescherming, om de organen bevind in de romp en in de buik. Bij veel mannen is dit visceraal vetpercentage vaak te hoog. Het probleem bij visceraal vet is dat het niet altijd duidelijk zichtbaar is. Zo kan iemand met veel zichtbaar lichaamsvet een laag viscerale vetwaarde hebben en iemand met weinig zichtbaar lichaamsvet een hoog viscerale vetwaarde. Voor visceraal vet zijn er eigenlijk maar 2 waardes belangrijk. Een viscerale vetwaarde van minder dan 12 is goed. Maar zit je erboven, dan bestaat de kans op gezondheidsproblemen.

In onderstaande tabel kun je zien dat mijn viscerale vet bij aanvang al ruim in de veilige zone zat. Na een maand plantaardig eten is het viscerale vetpercentage verder afgenomen van 8 naar 7. Ook mijn gewicht en totale vetpercentage zijn afgenomen. Verder heb ik normaal gesport maar weinig aan echte krachttraining gedaan. Daardoor is mijn spiermassa nagenoeg gelijk gebleven.

Vitamine B12

Een veelgehoorde vraag is hoe het zit met vitamine B12. Vitamine B12 is essentieel voor onze gezondheid en mensen die geen vlees meer eten lopen het gevaar een tekort aan vitamine B12 te ontwikkelen. Een tekort kan ernstige gevolgen voor onze gezondheid hebben. Het voedingscentrum zegt hierover het volgende:

“Vitamine B12 is nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen en voor een goede werking van het zenuwstelsel. Vitamine B12 zit alleen in dierlijke producten, zoals melk, melkproducten, vlees, vleeswaren, vis en eieren. Vitamine B12 wordt ook wel cobalamine genoemd. Bij mensen die geen dierlijke producten gebruiken, zoals veganisten, is er een grote kans op een tekort aan vitamine B12. Ook ouderen met de maagziekte atrofische gastritis of mensen met een tekort aan het maageiwit Intrinsic Factor lopen het risico op een tekort.”

Het is dus zinvol om mezelf de vraag te stellen of ik nu niet het risico loop een tekort aan vitamine B12 te ontwikkelen. Voordat ik die vraag beantwoord wil ik je eerst iets vertellen over het ontstaan van vitamine B12.

Vitamine B12 zit noch in vlees, noch in planten. Vitamine B12 ontstaat onder invloed van bacteriën in ons eigen lichaam en door de mest van dieren in de grond. Omdat de mens niet meer met zijn handen in de pure grond wroet, krijgen wij de bacterie niet meer binnen via ons voedsel. Maar beesten die in de weide staan en gras eten waar ze ook hun ontlasting op laten vallen, krijgen deze bacterie wel binnen. Door het eten van hun vlees komen wij weer aan vitamine B12.

Maar de meeste beesten grazen niet meer in de weide. Vaak komen ze niet eens meer buiten en staan voor het grootste deel op stal. Ze worden al op jonge leeftijd geslacht en krijgen zelf dus ook te weinig van deze bacteriën binnen. Deze beesten krijgen daarom chemische vitamine B12 toegediend die vervolgens na de slacht op ons bordje beland. Nou weet ik niet wat jij daarvan vind, maar volgens mij is dat de wereld op zijn kop.

Hoewel je maar weinig vitamine B12 nodig hebt en (over het algemeen) een voorraad hebt waarmee je maanden vooruit kunt, ben ik wel direct gaan suppleren. Gewoon uit voorzorg en om risico’s te vermijden. Ik heb gekozen voor vitamine B12 van Garden of Life. Een natuurlijke vitamine B12 zonder kunstmatige toevoegingen en omhult met een groente- en fruit complex waardoor de werking wordt ondersteund. Bij mijn eerstvolgende bloedonderzoek zal ik mij laten testen op vitamine B12.

Maar vooralsnog maak ik mij geen enkele zorgen. Ik heb geleerd om naar mijn lichaam te luisteren en signalen serieus te nemen. Ik ben ervan overtuigd dat een volwaardig plantaardig eetpatroon meer dan voldoende voedingsstoffen bevat die nodig zijn om gezond te blijven.