Vandaag is het precies veertien dagen geleden dat ik samen met Petra aan de VeganChallenge ben begonnen. Een maand lang eten wij 100% plantaardig. En omdat het toch een maand van ‘afzien’ zou worden, besloten wij om in dezelfde maand geen druppel alcohol meer te nuttigen. Wat saai! Of toch niet? Hoe voel ik me? En zou ik het anderen kunnen aanbevelen?
Om maar meteen met dat laatste te beginnen. Ja! Ik zou het anderen kunnen aanbevelen. Waarom? Omdat ik ervan overtuigd ben dat iedereen zijn of haar lichaam een poosje 100% plantaardig zou moeten gunnen. Gewoon om te voelen, te ervaren en te beleven wat het met je doet om even geen vlees en zuivel meer te eten.
Goed voorbeeld doet volgen
Natuurlijk besluit je niet van de ene op de andere dag om plantaardig te gaan eten. Meestal gaat hier een heel proces aan vooraf. Bij mij bestond dat proces uit bewustwording, proberen, ervaren om uiteindelijk mijn eetpatroon langzaam te veranderen naar een manier waar ik mij het beste bij voel.
Met name de verhalen van anderen dragen bij aan deze bewustwording. Net voordat ik besloot om 100% plantaardig te gaan eten, las ik een bericht van een goede vriend op Facebook. Hij schreef:
“Na 4 maanden geen vlees voel ik me veel beter. Geen last meer van rare reuma-achtige verschijnselen.” – René Daniel Lapod
Dit soort uitspraken motiveren mij enorm. Uit persoonlijke gesprekken weet ik hoe hij heeft geworsteld met deze klachten. Nu hij is gestopt met het eten van vlees gaat het veel beter met hem.
De film Forks Over Knives was voor mij de grootste trigger. Een film van twee wetenschappers die hebben aangetoond dat de meeste, zo niet alle, degeneratieve ziekten die ons teisteren kunnen worden gecontroleerd, of zelfs kunnen worden omgekeerd wanneer je stopt met het eten van dierlijke en bewerkte voedingsmiddelen. Dat laatste deed ik al bijna niet meer. Vlees en zuivel is in mijn ogen een laatste stap.
Maar naast de film en de ervaring van René ben ik de afgelopen weken ook geïnspireerd door de verhalen van anderen. Het valt mij namelijk steeds meer op dat er heel veel mensen zijn die een plantaardige levensstijl volgen. Bijvoorbeeld GTST acteur Miro Kloosterman, die de ziekte van Lyme overwon door plantaardig te gaan eten. Of het emotionele verhaal van Jim Morris, voormalig Mr. Universe, die op zijn 78ste levensjaar er beter uitziet dan menig jonge vent. En wat denk je van Frank Medrano? Een bodybuilder die helemaal is overgestapt op plantaardig voedsel. Hij noemt de voordelen van een plantaardig dieet, “super wellness.” Stuk voor stuk verhalen die mij aan het denken zetten. Maar is plantaardig eten niet vreselijk saai?
Plantaardig eten is niet saai
Toen ik eerder deze week mijn buurman sprak en hem vertelde over mijn plantaardige levensstijl, was zijn eerste reactie: “Maar krijg je dan wel voldoende voedingsstoffen binnen?.” Een typisch voorbeeld van een veelgehoorde reactie. Het grappige is echter dat hij op moment van vragen net een kant en klaar maaltijd had gehaald bij de groenteboer. Daarmee beweer ik niet dat zijn maaltijd niet gezond zou zijn. Zijn opmerking bevestigd alleen dat wat ik al wist. Namelijk, dat er nog steeds een groot gebrek aan kennis is over wat volwaardige voeding is en wat niet.
In haar boek “But I Could Never Go Vegan” bewijst auteur Kristy Turner dat een volwaardig plantaardig dieet verre van saai is en zeker niet minder voedzaam. Maar ook foodblogster Adele McConnell is van mening dat de moderne veganistische keuken nog nooit zo lekker is geweest. Haar boek “Het Vegan Kookboek” is vertaald in het Nederlands en te koop bij onder andere Bol.
Persoonlijk ben ik de afgelopen twee weken helemaal niets te kort gekomen. Het eten voelt rijk en voedzaam. Mijn lijf reageert goed. Ik voel me verzadigd maar niet vol. Mijn huid voelt strak en mensen om mij heen zien het aan me (zeggen ze). Het laatste beetje buikvet is aan het slinken.
Met Petra wissel ik recepten uit en samen ontdekken we nieuwe verrassende maaltijden. Plantaardig eten vereist wel iets meer voorbereiding. Maar daar staat tegenover dat er vaak veel meer diversiteit aan producten op je bord ligt. Hoezo voedingsstoffen te kort komen? Al met al een reis die de moeite waard is. Ik kan dan ook volmondig zeggen. Plantaardig eten bevalt mij erg goed!
Goed dat jullie dit doen! Zelf eet ik sinds 2009 vegetarisch, dus niet veganistisch. Dat bevalt me echt uitstekend. Vanwege mijn fysieke beperking heb ik altijd veel problemen met blaas en nieren gehad. Op een gegeven moment waren de urineweginfecties bijna chronisch van aard.
Nadat ik vegetarisch begon te eten heb ik 3 jaar lang geen enkele infectie gehad. Daarna wel weer, maar in veel mindere mate (1 of 2 keer per jaar, wat voor mij zeer weinig is).
Als je gewoon je boerenverstand gebruikt kun je wel nagaan dat vlees gewoon niet gezond kan zijn. De dieren worden volgepompt met antibiotica en misschien ook nog wel andere dingen die niet goed voor hen en jou zijn.
De belangrijkste reden voor mij om vegetarisch te gaan eten was echter in eerste instantie het dierenleed dat onvermijdelijk gepaard gaat met vlees eten. Daarnaast natuurlijk de gezondheidsfactoren want ook ik heb in die zes jaar nog nooit tekorten gehad aan bepaalde stoffen. Ik word daar elk jaar op gecontroleerd, ook weer vanwege mijn historie met de nieren.
Een fijne bijkomstigheid is dat ik me een stuk fitter voel en – wat Rob ook al beschrijft – me verzadigd voel na het eten maar niet dat ‘opgeblazen’ gevoel heb alsof ik veel te veel gegeten heb.
Ik denk dat veel mensen niet overstappen op vegetarisch voedsel omdat ze bang zijn iets te moeten missen. Wellicht denken ze dat ze dan veroordeeld zijn tot het eten van de smakeloze witte blokken tofu, waar velen van ons geen smaak aan krijgen.
Gelukkig is dat niet nodig; ik koop mijn vleesvervangers (die moet je wel eten want anders dreigt inderdaad een tekort aan belangrijke stoffen) bij de Vegetarische Slager (www.devegetarischeslager.nl). Dat zijn echt heel lekkere producten.
Het enige nadeel dat voor mijn gevoel kleeft aan vegetarisch eten, is eten in de horecagelegenheden. Die heeft er vaak geen kaas van gegeten. Als je naar een gewoon restaurant gaat waar vlees wordt geserveerd en je vraagt om een vegetarisch gerecht dan hebben ze in de eerste plaats weinig keus, en de vegetarische keuzes die ze hebben zijn vaak dodelijk saai en fantasieloos. Nu ook in de media de boodschap duidelijk naar voren is gekomen dat de gemiddelde Nederlander minder vlees eet, zou het mijns inziens goed zijn als de horeca daar eens op zou inspringen. Apropos, veel mensen die vegetarisch eten, eten kaas op hun brood. Wist je dat normale kaas absoluut niet vegetarisch is? De wei is van dierlijke afkomst. Daarom eet ik ‘Kees’, een vegetarisch kaasproduct waarbij de melk is vervangen door olie.
Dank voor je bijdrage Jo. Goed te lezen dat het positieve effecten heeft gehad op je gezondheid. Ik ben erg benieuwd of ik me de komende tijd nog beter gaan voelen. Er zijn zeker nog wel wat stapjes te zetten.
Dat buiten de deur eten moeten wij ook nog gaan ervaren. Jammer dat er nog weinig horeca ondernemers zijn die hier actief op anticiperen. Ik weet dat er in Den Bosch restaurants zijn die hier wel op inspelen. Binnenkort maar eens gaan ontdekken.
Fijn dat het zo goed bevalt! Ik heb precies dezelfde ervaring, ben al zo’n 25 jaar vegetariër en laat sinds maart 2015 ook zuivel staan. Daarmee is het opgeblazen gevoel dat ik wel eens had, ook helemaal verdwenen. Het heeft me alleen maar goed gedaan. Geniet ervan verder :))
Dank voor je reactie Jolanda. Goed te lezen dat ook jij de voordelen voelt van vegetarisch eten. En genieten blijven we zeker! 🙂
Fijn om die positieve berichten te lezen! Jullie zijn de uitdaging aangegaan voor een maand. Ik ben benieuwd of jullie na die maand erover denken om dit de rest van jullie leven te blijven doen.
Hoi Jo,
We denken er beiden aan om nog even vol te houden. Het bevalt ons tot nu toe erg goed. Behalve dat we wel iets creatiever moeten zijn met eten, kost ons op dit moment geen enkele moeite.