Wanneer fructose in suiker of glucose-fructosestroop wordt beschouwd als “alcohol zonder de buzz” in termen van potentieel om schade aan de lever toe te brengen, hoe zit het dan met de bron van natuurlijke fructose in fruit?
Wanneer we de effecten van een dieet waar fructose uit toegevoegde suikers én fruit worden gelimiteerd vergelijken met een dieet waarin alleen de fructose uit toegevoegde suikers worden beperkt, doet het dieet waar nog steeds fruit in zit het beter. Mensen verloren meer gewicht met het dieet met extra fruit ten opzichte van het dieet waarin alle fructose werd beperkt. Alleen geraffineerde suiker, wordt geassocieerd met afnemende leverfunctie en hoge bloeddruk. Daarnaast wordt fructose uit toegevoegde suikers geassocieerd met hypertensie maar fructose uit natuurlijke vruchten niet.
Als mensen een glas water drinken met drie eetlepels tafelsuiker (bijna hetzelfde als een blikje frisdrank) ontstaat er binnen een uur een grote piek in de bloedsuikerspiegel (zie de Engelstalige video ‘Als fructose slecht is, wat dan met met fruit?’. Ons lichaam flipt en geeft zoveel insuline af dat we het doel totaal voorbijschieten. Door de grote hoeveelheid insuline belanden we na twee uur in hypoglycemie en zakt onze bloedsuikerspiegel onder het niveau van toen we nuchter waren. In reactie dumpt ons lichaam vet in ons bloed alsof we honger hebben omdat onze bloedsuikers zo laag zijn.
Maar wat gebeurd er wanneer je wat bessen door hetzelfde glas water blenderd? Bessen bevatten suikers van zichzelf. Misschien wel een hele eetlepel extra. Onze bloedsuikerspiegel zou nog meer moeten stijgen, toch?
Niets is minder waar. Niet alleen was er geen extra stijging van de bloedsuikerspiegel waarneembaar, maar er was ook geen hypoglycemische dip achteraf. Het bloedsuiker ging gewoon op en neer zonder de overkill en zonder de sterke stijging van vet in het bloed.
Dit verschil kan worden toegeschreven aan de dikte van de bessen in het water die voor een tragere opname zorgt in vergelijking met slechts het suikerwater. Bovendien hebben de oplosbare vezels in de bessen een gelerend effect in onze darmen dat de afgifte van suikers vertraagt. Om te testen of het inderdaad de vezels waren, herhaalden de onderzoekers het experiment met bessensap dat alle suiker bevatte, maar niet de vezels. Een duidelijk verschil werd al direct waargenomen in de bloedsuiker insuline reacties. Na 15 minuten werd de bloedsuikerspiegel aanzienlijk verlaagd door de bessen met de vezels, maar niet door het bessensap alleen. Echter waren de rest van de gunstige reacties bijna hetzelfde tussen het sap en de hele vrucht, wat suggereert dat vezels slechts een onderdeel zijn van de gunstige effecten. Het blijkt dat de fytonutriënten in fruit het transport van suikers door de darmwand weten af te remmen voordat ze in onze bloedbaan terechtkomen. Fytonutriënten in voedingsmiddelen zoals appels en aardbeien kunnen een deel van de opname van suikers door de epitheelcellen van onze darmen blokkeren.
Bessen zijn in staat om een hoge insulinepiek van hoog glycemische voedingsmiddelen te compenseren. Wit brood zorgt voor een grote insulinepiek binnen twee uur na het eten. Eet hetzelfde wit brood met wat bessen en we zijn in staat om de insulinepiek te compenseren. Dus, hoewel we effectief meer suikers hebt toegevoegd in de vorm van bessen, is er een minder grote insulinepiek met alle voordelen op korte en lange termijn van dien. Dus als je de volgende keer weer pannenkoeken gaat maken, maak dan op zijn minst bosbessenpannenkoeken.
Met toestemming vertaald en geplaatst NutritionFacts.org